Het leven van en met Emma

Het gaat dan echt gebeuren, een PEG sonde. Aanstaande donderdag staat Emma voor de operatie ingepland, met een nachtje ervoor en erna nog in het ziekenhuis. De PEG is een sonde die rechtstreeks in haar maag zit. Dit betekend dat ze eindelijk na 3 jaar geen neus-maag sonde weer heeft. Wat zou dit anders lijken als straks het slangetje niet meer zichtbaar is in haar gezicht. Stiekem zien we dat als een groot voordeel, verder hopen we dat ze minder last heeft van slijm in haar keel en geïrriteerde maag. Dat zijn de voordelen die houden we zeker in ons achterhoofd, maar voor de PEG plaatsing moet Emma wel geopereerd worden en onder narcose. Vorige week kreeg ze van alle artsen groen licht en werd het voor ons ook definitief. Wat had ik een buikpijn, en nog steeds ook nu ik dit schrijf. Het is wel een operatie, snijden in ons mooie meisje en de risico's van de operatie en anesthesie. We zijn er op onze eigen manier mee bezig, ik ben alles aan het regelen met tig vragen voor de arts...

Cliché maar zeker waar! Genieten van het moment en genieten van de kleine dingen die er op het moment zijn. Je weet immers nooit wat de rest van de dag of morgen gaat brengen. Zoals Bert in het begin zie toen we net wisten dat Emma ziek was. Mooie momenten moet je ook creëren  en er dan extra van genieten. De kleine dingen zoals Esmee die even met Emma kletst, omdat ze goed genoeg is om mee te gaan naar naar de verjaardag. Lieke die heel veel tekeningen maakt, omdat Emma gewoon heel lief is. Emma die alert in de stoel zit en kijkt wanneer ik langs haar loop. Ze begint te bewegen wanneer papa thuis komt en tegen haar praat. Stoeien met opa en nieuwe spelletjes bedenken in de stoel. Weer wat hapjes eten na een slechter periode met veel aanvallen. Maar ook familie die even op wil passen, zodat wij 'even' met zijn tweeën  ergens kunnen lunchen. Al deze kleine dingen geven ons de kracht en de moed om door te gaan wanneer we door een moeilijkere periode gaan.  Ook nu E...