Het gaat dan echt gebeuren, een PEG sonde.
Aanstaande donderdag staat Emma voor de operatie ingepland, met een nachtje ervoor en erna nog in het ziekenhuis.
De PEG is een sonde die rechtstreeks in haar maag zit. Dit betekend dat ze eindelijk na 3 jaar geen neus-maag sonde weer heeft. Wat zou dit anders lijken als straks het slangetje niet meer zichtbaar is in haar gezicht. Stiekem zien we dat als een groot voordeel, verder hopen we dat ze minder last heeft van slijm in haar keel en geïrriteerde maag. Dat zijn de voordelen die houden we zeker in ons achterhoofd, maar voor de PEG plaatsing moet Emma wel geopereerd worden en onder narcose.
Vorige week kreeg ze van alle artsen groen licht en werd het voor ons ook definitief. Wat had ik een buikpijn, en nog steeds ook nu ik dit schrijf. Het is wel een operatie, snijden in ons mooie meisje en de risico's van de operatie en anesthesie. We zijn er op onze eigen manier mee bezig, ik ben alles aan het regelen met tig vragen voor de artsen op papier en nog maar een keer bellen met het opnamebureau. Bert knuffelt meer met Emma en zoekt af en toe wat afleiding.
We hopen dat we er goed aan doen en dat het haar zeker wat op gaat leveren. Kon ze het ons maar vertellen...... Het lastige en meest moeilijke vind ik dat we niet weten hoe Emma er mee om gaat, we kunnen haar er niet op voorbereiden. Hoe gaat het met de aanvallen door de narcose en eventuele pijn, hoe gaat Emma er mee om? Allemaal vragen waar we nu geen antwoord op hebben.
Maar we zullen bij haar zijn, van het in slaap vallen tot weer wakker worden. Hopelijk helpt dat een beetje.... 💗
Aanstaande donderdag staat Emma voor de operatie ingepland, met een nachtje ervoor en erna nog in het ziekenhuis.
De PEG is een sonde die rechtstreeks in haar maag zit. Dit betekend dat ze eindelijk na 3 jaar geen neus-maag sonde weer heeft. Wat zou dit anders lijken als straks het slangetje niet meer zichtbaar is in haar gezicht. Stiekem zien we dat als een groot voordeel, verder hopen we dat ze minder last heeft van slijm in haar keel en geïrriteerde maag. Dat zijn de voordelen die houden we zeker in ons achterhoofd, maar voor de PEG plaatsing moet Emma wel geopereerd worden en onder narcose.
Vorige week kreeg ze van alle artsen groen licht en werd het voor ons ook definitief. Wat had ik een buikpijn, en nog steeds ook nu ik dit schrijf. Het is wel een operatie, snijden in ons mooie meisje en de risico's van de operatie en anesthesie. We zijn er op onze eigen manier mee bezig, ik ben alles aan het regelen met tig vragen voor de artsen op papier en nog maar een keer bellen met het opnamebureau. Bert knuffelt meer met Emma en zoekt af en toe wat afleiding.
We hopen dat we er goed aan doen en dat het haar zeker wat op gaat leveren. Kon ze het ons maar vertellen...... Het lastige en meest moeilijke vind ik dat we niet weten hoe Emma er mee om gaat, we kunnen haar er niet op voorbereiden. Hoe gaat het met de aanvallen door de narcose en eventuele pijn, hoe gaat Emma er mee om? Allemaal vragen waar we nu geen antwoord op hebben.
Maar we zullen bij haar zijn, van het in slaap vallen tot weer wakker worden. Hopelijk helpt dat een beetje.... 💗
Reacties
Een reactie posten